فولاد که در زبان لاتین تحت عنوان steel از آن یاد می شود، یکی از مهم ترین آلیاژهای آهن است که بین 0.002 درصد تا 2.1 درصد آن را کربن تشکیل می دهد. تغییر درصد کربن و عناصر آلیاژی موجود در ساختار فولاد، زمینه کنترل خواص آن را فراهم می سازند. فولاد st52 یکی از کاربردی ترین فولادهای موجود می باشد.
استحکام کشش نهایی فوق العاده و منحصر بفرد و همچنین تناسب قیمت فولاد موجب شده است که استفاده از این آلیاژ در صنایع گوناگونی نظیر ساختمان سازی، سازه های زیر ساختی، ساخت ابزارها، ساخت کشتی ها، قطارها، خودروها، تولید سلاح های نظامی، ماشین آلات و … رواج بسیاری پیدا کند.
فولادهای امروزی را غالبا با استفاده از روش های نوینی همچون فولاد سازی به روش اکسیژن قلیایی یا به اختصار BOS تولید می کنند. این امر علاوه بر کاهش چشمگیر قیمت ها افزایش خلوص فولاد تولید شده را نیز به دنبال دارد. این آلیاژ پر مصرف یکی از موادی است که به وفور توسط انسان ها تولید می گردد. شاید برایتان جالب باشد بدانید که در طول یک سال حدود 1.6 میلیارد تن فولاد در دنیا تولید شده و در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.
ورق فولادی ST52 که در بازار کشور عرضه می شود، تحت استاندارد DIN17OO6 آلمان قرار دارد. البته این استاندارد امروزه منسوخ شده و با DIN EN100271 جایگزین شده است؛ اما استفاده از این نام (و البته نام هایی چون ST52 یا ST44) همچنان در ایران مرسوم است!
ورق ST52 را در بازار به نام های «ورق سیاه» و «فولاد منگنز کم کربن» نیز می شناسند. طبق استاندارد، عدد پس از ST نشان دهندۀ استحکام کششی نهایی فولاد است. از این رو تنش تسلیم ST52 برابر ۳۶۰۰ کیلوگرم بر سانتی متر مربع و تنش نهایی آن برابر ۵۲۰۰ کیلوگرم بر سانتی متر مربع است.